علائم آفازی
علایم آفازی :
الف – پارافازیا
یکی از بارزترین علائم آفازی پارافازیا است . پارافازیا عبارت است از هر گونه جایگزینی غلط و بی معنی یک کلمه یا یک صدا بجای کلمه صحیح است .
اگر کلمه ای جایگزین کلمه دیگر شود آن پارافازیا را گلوبال یا کلامی می نامند . اگر کلمه جایگزین از مقوله معنایی کلمه اولی باشد مثل : صندلی به جای میز ، یا زندان بجای بیمارستان آنرا پارافازیای معنایی می گویند در غیر این صورت به آن پارافازیای اتفاقی گویند .
ب – اختلال در روان بودن گفتار :
اگر چه همیشه ویژگیهای کلی گفتار بیماران آفازیک بسهولت قابل طبقه بندی نیست ولی گفتار این بیماران معمولا در یکی از این دو مقوله قرا ر می گیرد .
گفتار روان یا گفتار ناروان :
این طرح می تواند تا اندازه ای نسبت به دیدگاه صاحب نظران مختلف متفاوت باشد ولی برای بیشتر آفازی شناسان به آن گفتار روان گفته می شود که بر اساس سرعت تولید کلمات ، طول جمله ، آهنگ جمله و رویهم سهولت انجام گفتار به نرم هنجار نزدیک تر باشد . در حال حاضر یکی از کلیدهای تحلیل آفازی سنجش روان بودن گفتار بیمار است که به طبقه بنی آفازی کمک نموده و راه مناسبی برای تعیین محل ضایعه است . بیشتر بیماران آفازی دارای گفتار روان دارای ضایعاتی در قسمت خلفی و اکثر بیماران افازی دارای گفتار ناروان دارای ضایعاتی در قسمت قدامی منطقه هستند .
اختلال در تکرار :
یکی از علائم مشخص آفازی عدم توانایی در تکرار کلمات یا جملات است . توانایی تکرار ممکن است بطور کلی از بین رفته باشد یا ممکن است در اثر پارافازیای واجی و یا حذف صداها و کلمات توانایی تکرار در بیمار دستخوش اختلال شده باشد . در بیشتر سندرومها آفازی توانایی تکرار آسیب می بیند و در یک مورد یعنی آفازی انتقالی بعلت فقدان سایر نقص ها ی مشخص و واضح آسیب دیدگی تکرار تصویر واضحی از این اختلال ارائه می دهد . آسیب دیدگی تکرار دارای ارزش تعیین محل ضایعه نیز هست .
به محض اینکه آزمایش کنند کلمات را بیان کرد آنها را پژواک نمایند که اینکار اغلببدون درک و یا فقط درک جزیی و به صورت تقلید طوطی وار انجا می گیرد و چنین نقصی را تقلید طوطی وار گویند .
ت – اختلالا ت مربوط به درک از طریق شنیداری
در بیماران آفازی درک می تواند بدرجات مختلفی آسیب ببیند بعضی از بیماران ممکن است بتوانند در یک گفتگو شرکت کنند پاسخ مناسب را از طریق بیان یا تکان دادن سر ، اشاره کردن ، حالت چهره یا هر علامت دیگری که نشاندهنده درک محتوای پیام باشد اعلام دارند ولی در آزمون ها ممکن است بسیاری از موارد را ادراک ننمایند بخصوص اگر جزئیات زیاد ی در پرسش ها وجود داشته باشد .
ث – اختلال در خواندن و نوشتن :
خواندن هم می تواند مانند درک شنیداری تا حد زیادی دستخوش اختلال بشود اگر چه دو نقص ضرورتا با هم ظاهر نمی شوند مثلا بیماران مبتلا به نقص ها یی که در در ک شنیداری معمولا تا اندازه ای در خواندن هم آسیب دیده اند ولی این نسبت در مقایسه با بیمارانیکه فقط نقص هایی در در ک شنیداری دارند بسیار اندک است . به عبارت دیگر اختلال در خواندن می تواند به صورت خالص یعنی بدون آسیب دیدن درک شنیداری یا نوشتاری اتفاق بیفتد .
ج- آپراکسی
بسیاری از بیماران آفازی با آپراکسی نیز مواجه می شوند که شکلهای مختلف آن می تواند از نقطه نظر علمی و بالینی از علائم آفازی محسوب گردد . آپراکسی را ممکن است بتوان به صورت زیر تعریف نمود :
هر گونه اختلال در انجام حرکات یاد گرفته شده در اثر ضعف ، عدم هماهنگی ، از دست دادن حس ، آسیب دیدن درک یا توجه به دستورات .
ولی از نظر تئوری باید بخاطر داشت که اولا آپراکسی به صورت تنها یعنی بدون آفازی هم می تواند تظاهر پیدا کند و در ثانی شکلها و ساختهای مختلف آن نشاندهنده گوناگون بودن انواع آن است .
در تمام بیماران آفازی باید وجود آپراکسی مورد بررسی قرار گیرد . زیرا ممکن است مانع انجام اعمالی گردد که از طریق دستورات شفاهی از بیمار خواسته می شود تا انجام دهد .
