1- این منطقه از کرتکس حرکات ارادی 0 ظریف و صحیح بخصوص عضلات صورت و عضلات خم کننده انتهای اندامها را کنترل می کند . ضایعات این منطقه در آغاز باعث فلج شل عضلات طرف مقابل توام با هیپوتونی و کاهش رفلکس های تاندونی عمیق می گردد .
اینحالت پس از چند هفته با بهبودی قابل ملاحظه عمل کردهمراه است .
تنها نقص باقی مانده احتمالا علامت بابنسکی و کاهش توانایی در انجام حرکات ماهرانه است و باعث هیچگونه اسپاستیکی نمی شود .
مناطق حس اولیه
این مناطق عبارتند از :
منطقه بینایی
منطقه شنیداری . ضایعات یکطرفه این منطقه دارای اثری جزیی روی شنوایی است زیرا هر یک از گوشها دارای ارتباطاتی با لب گیجگاهی طرف سالم است .
مناطق احساسهای بدنی اولیه در اثر ضایعات این منطقه حس لمس 0 فشار و وضعیت در طرف دیگر بدن آسیب می بیند ولی حس درد و حرارت کاهش پیدا نمی کند .
مناطق ارتباطی حسی
این مناطق شامل :
منطقه ارتباطی احساسهای بدنی
منطقه ارتباطی بینایی
منطقه ارتباطی شنیداری
برآمدگیهای سوپرامارژینال و آنگولار این دو منطقه نیز از مناطق ارتباطی مهمی هستند که محرکهای حساسیت به احساسهای بدنی بینایی و شنیداری را به یکدیگر مرتبط می سازند .
اصولا کار مناطق ارتباطی حسی فورموله کردن محرکهای حس نسبت به تصورات اشیا و درک معنی آنها است . این عمل که شناخت نام دارد مستلزم مقایسه پدیده و درک معنی آنها است . مثلا برای شناختن دوست قدیمی در یک جمعیت مناطق ارتباطی بینایی باید سالم باشند .
ضایعات مناطق ارتباطی بینایی باعث نابینایی نمی شود بلکه اشخاص و اشیا و … بوضوح دیده می شوند ولی تشخیص داده نمی شوند . این حالت را آگنوزی بینایی می گویند .
ضایعه برآمدگی آنگولار
این منطقه بین برآمدگی سوپرامارژینال و منطقه ورنیکه قرار داشته و با آنها مرتبط است .
ضایعه منطقه آنگولار در نیمکره غالب مغز باعث از دست دادن توانایی خواندن آلکسی و نوشتن آگرافی می گردد . بعلت ارتباطات پیچیده منطقه آنگولار با مناطق ارتباطی شنیداری و بینایی خواندن و نوشتن و صحبت کردن را به یکدیگر مرتبط می سازد .
برای درک کلمات نوشته شده باید حافظه شنیداری و برای دیکته کردن کلمات گفته شده باید حافظه بینایی از آن کلمات داشته باشیم .
پس اگر منطقه آنگولار که دارای ارتباطاتی با مناطق ارتباطی بینایی و شنیداری است آسیب ببیند . بیمار قادر به خواندن کلمات نوشته شده و دیکته کردن کلمات گفته شده نمی باشد .
ضایعه برآمدگی سوپرامارژینال
برآمدگی سوپرامارژینال این منطقه دارای ارتباطاتی با سایر مناطق ارتباطی است . ضایعاتی در این منطقه از نیمکره غالب مغز ممکن است باعث آگنوزی لمسی در طرف مقابل بدن می گردد.